Wieś Czerwienne leży u podnóża Tatr na trasie Zakopane-Czarny Dunajec. Północna część wsi znajduje się nad potokiem Czerwonym, od którego prawdopodobnie pochodzi nazwa wsi. Od zachodu, na granicy z Ratułowem, znajduje się kościół pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej. Pieczę nad kościołem sprawują ojcowie paulini z Jasnej Góry. Sama wieś niegdyś nazywała się Międzyczerwienne, a że jest dosyć rozległa, to podzielona została na Czerwienne Górne i Czerwienne Dolne - z granicą na Budzu. We wsi znajdują się dwie szkoły podstawowe i dwie remizy strażackie, a ludność przynależy do dwóch parafii – w Miętustwie i na Bachledówce.
Mieszkańcy Czerwiennego, tak jak i wielu górali z innych wsi, masowo zaczęli wyjeżdżać za „wielką wodę”. Koło Czerwienne powstało z inicjatywy kilku ludzi, a byli nimi: Bronisława Kula-Prociowa, Józef Rafacz-Mateja, Helena Styrczula-Makowa. 11 listopada 1990 roku zwołali pierwsze zebranie w Domu Podhalan. Przybyła na nie liczna gromada „cyrwiynianów”. Na zebraniu został wybrany pierwszy zarząd koła, w skład którego weszli: Józef Rafacz – prezes, Bronisław Jamrych – wiceprezes, Maria Bachleda – wiceprezes, Genowefa Kawula – sekretarka finansowa, - Władysława Majkrzak – skarbnik, Andrzej Zatłoka – marszałek, Stanisław Zatłoka – dyrektor, Henryk Ciężczak i Stanisław Szczechowicz – chorążowie, Helena Strama, Andrzej Morawa i Aniela Bielski – komisja rewizyjna, ks. Kazimierz Wronka – kapelan. Koło otrzymało numer 52 i należało do niego 55 członków, a za cel wytyczyliśmy sobie, poza kultywowaniem tradycji góralskich, pomoc swojej rodzinnej wsi oraz współpracę kulturalno-duchową. W 1992 roku skład zarządu uległ niewielkim zmianom. Ze swoich stanowisk ustąpili Andrzej Morawa, Bronisław Jamrych, Stanisław Szczechowicz i Aniela Bielski, a do nowego zarządu weszli: Tadeusz Rafacz – wiceprezes, Bolesław Fudala i Władysław Rafacz – chorążowie, Bronisław Reczek i Wojciech Bednarz – komisja rewizyjna, zaś na kapelana koła wybrano księdza Piotra Galka, który jest nim po dzień dzisiejszy.
Koło Czerwienne było i jest rozsławiane także w wierszach naszych mieszkańców. Należy tu wspomnieć Cecylię Jarząbek – nauczycielkę ze Szkoły Podstawowej z Czerwiennego Dolnego, Zofię Truty – mieszkankę Czewiennego Górnego, obecnie przebywającą w Los Angeles.
W 1993 roku nasza wiceprezes Maria Bachleda zrezygnowała z pełnionej funkcji, ponieważ na XXII Sejmie ZP została wybrana na stanowisko wiceprezesa Zarządu Głównego Związku Podhalan. Stanisława ¯ołnierczyk została członkiem komitetu imprez zarządu głównego, a Jan Rozalowski – kapelmistrzem. Do nowego zarządu weszli: Krystyna Tara – wiceprezeska, do komisji rewizyjnej – Helena Styrczula, Władysław ¯ołnierczyk i Krystyna Morawa. W 1994 r. z funkcji wiceprezesa zrezygnował Tadeusz Rafacz, który wyjechał do Kolorado, a jego obowiązki przejął Władysław Rafacz. Na zastępcę dyrektora wybrano Helenę Styrczulę, a marszałkiem został Jan ¯ołnierczyk. W tym samym roku koło gościło ówczesnego wójta naszej gminy Kazimierza Dzielskiego, który w imieniu gminy Czarny Dunajec odznaczył nasze koło medalem.
W 1995 roku Koło nr 52 Czerwienne zakupiło sztandar, który został uroczyście poświęcony w kościele św. Ryszarda. Odbył się wtedy bankiet, bo obchodziliśmy także 5-lecie naszego koła.
Kolejnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym nastąpiły zmiany w składzie zarządu. Ze stanowiska skarbnika odeszła Marta Majkrzak, którą zastąpiła Helena Styrczula. Zastępcą został Józef Bednarz, a z funkcji chorążego zrezygnował Bolesław Fudala, którego miejsce zajął Wojciech Bednarz.
W 1997 roku na scenie Domu Góralskiego wystawiliśmy przedstawienie „Wesele u Jendrzejowej. W tym samym roku z funkcji wiceprezesa zrezygnowała Krystyna Tara, której obowiązki przejęła Jolanta Leja. Do komisji rewizyjnej weszli natomiast: Jan Szeliga, Zdzisław Jamrych, Zofia Chramiec, Aniela Bielski i Zofia Ciężczak.
W 1998 roku w Czerwiennem Dolnem odbyła się uroczystość poświęcenia sztandaru straży pożarnej. Spora grupa ludzi zakupiła „gwoździe” do drzewca (po 25 $ każdy). Członkowie koła Czerwienne udzielając się swoją pracą na rzecz kultury podhalańskiej zostali uhonorowani dyplomami na bankiecie z okazji 70-lecia Związku Podhalan, który odbył się w 1999 roku. Byli to: Helena Styrczula, Jan Rozalowski, Stanisław Zatłoka oraz Stanisława ¯ołnierczyk.
19 listopada 2000 roku koło Czerwienne obchodziło 10-lecie powstania. Jubileuszowa msza św. została odprawiona w kościele św. Kamila, a celebrowali ją: o. Wacław Lech, kapelan koła ks. Piotr Galek i ks. Jan Henk. Wtedy zafundowaliśmy naszemu kapelanowi ks. Piotrowi nowy góralski ornat.
Po mszy św. udaliśmy się do Domu Góralskiego na jubileuszowe zebranie połączone z zabawą. Wtedy nastąpiła zmiana w zarządzie, gdyż długoletnia sekretarka protokołowa Stanisława ¯ołnierczyk, po 10-letniej pracy zrezygnowała z funkcji. Stanowisko to objęła Zofia Lacek. Zmiana nastąpiła również na stanowisku skarbnika. Janinę Jamrych, którą zastąpiła Maria Bednarz. Po rezygnacji Jana ¯ołnierczyka, marszałkiem został Wojciech Leja. W tym dniu koło wzbogaciło się o 15 nowych członków.
W 2001 roku gościliśmy rodaka z Czerwiennego, o. Stanisława Jarosza, paulina, który obecnie pracuje na Jasnej Górze jako administrator generalny. Przy muzyce Jana Rozalowskiego spędziliśmy z nim niezapomniane chwile. Następne lata minęły bez zmian, dopiero w 2003 r. z funkcji skarbnika zrezygnowała Maria Bednarz, którą zastąpiła Władysława Łojek.
Podsumowując niemal 14 lat naszego istnienia trzeba stwierdzić, iż staraliśmy się spieszyć z pomocą wszystkim potrzebującym, tak tu za „wielką wodą”, jak i w Polsce. Do kalendarza organizowanych przez nas imprez zaliczyć trzeba coroczne „opłatki”, które ostatnimi laty wzbogacane są pięknymi, specjalnie pisanymi na te okazje wierszami Zofii Truty, a recytowane są przez wierną gwarze podhalańskiej Anetę Lacek. Niemal od początku istnienia organizujemy pikniki, na których bywa nas zawsze sporo, a dochód przeznaczamy na szlachetne cele. W kalendarzu imprez mamy też zabawy. Pracowaliśmy i nadal pracujemy dla wspólnego dobra „naszych dwóch ojczyzn”, spiesząc z pomocą finansową naszym rodakom w Czerwiennem i „bacówce”, jaką jest Dom Podhalan. Do tej pory koło wysłało do Polski około 16 tysięcy dolarów. Pieniądze otrzymały dwie szkoły w Czerwiennym i dwie remizy strażackie, a także: kościół na Bachledówce, szpital w Nowym Targu oraz potrzebujący pomocy powodzianie i pogorzelcy. Na Dom Podhalan koło ofiarowało 3 tysiące dolarów w latach 1993-1996. Koło pomogło też szkółce pieśni i tańca prowadzonej przez A. Morawę, przekazując w 1993 r. $400. W 2002 roku wpłaciliśmy 2000 dolarów na remont Domu Podhalan. Członkowie naszego koła zawsze chętnie spieszyli z pomocą. W 1993 r., kiedy managerem Domu Podhalan, a jednocześnie wiceprezesem Zarządu Głównego była Maria Bachleda, prezes Józef Rafacz pracował przy układaniu płytek na małej sali, a Tadeusz Rafacz zmienił tam obicia 150 krzeseł. Koło Czerwienne przez kilka lat pomagało też przy obsłudze festiwalu „Na Góralską Nutę”. Co roku przygotowujemy też ołtarz na Piknik Podhalański.
Kończąc to sprawozdanie z działalności naszego koła, trzeba docenić wielu cyrwiynianów za „dobrą robotę”. Każdy z nas ma mniejszy czy też większy wkład – i w tym miejscu niech czuje się dowartościowany. Szczególne wyrazy podziękowania trzeba skierować w stronę naszego prezesa Józefa Rafacza, który to 14. rok prowadzi nasze koło. Pamiętamy też o Stanisławie ¯ołnierczyk, która 10 lat bardzo owocnie pracowała na rzecz koła i Domu Podhalan. Nie możemy pominąć tu Genowefy Kawuli, Henryka Ciężczaka, Heleny Styrczuli, Marii Bachledy, Marii i Władysława Rafaczów, Jolanty i Wojciecha Lejów, jak również naszych słynnych muzykantów: Jana Rozalowskiego i Stanisława Zatłokę, którzy to zawsze są oprawą naszych muzycznych imprez. Obecny skład zarządu Koła nr 52 Czerwienne to: prezes – Józef Rafacz, wiceprezesi: Władysław Rafacz i Jolanta Leja, sekretarka protokołowa – Zofia Lacek, sekretarka finansowa – Genowefa Kawula, skarbnik –Władysław Lojek, dyrektor – Helena Styrczula, zastępca – Józef Bednarz, chorążowie: Henryk Ciężczak i Krzysztof Bednarz, marszałek – Wojciech Leja, komisja rewizyjna: Aniela Bielski, Zofia Ciężczak i Zdzisław Jamrych.
