W skład parafii Harklowa wchodzą trzy wsie: Harklowa, Szlembark i Knurów. Każda z nich ma swoją historię. Powstanie wsi Szlembark można wiązać z osadnictwem klasztoru klarysek, które w roku 1326 założyły wieś Maniowy. Z nazwy Szlembark można wnioskować, że założyciel wsi był pochodzenia niemieckiego. Sama nazwa oznaczała tereny podmokłe. W wieku XVI dobra te weszły w skład majątku Harklowa. Z dokumentów parafialnych w Dębnie wynika, że w XV wieku znajdowała się tam kaplica, o czym świadczy używana do dziś nazwa gruntów Podkaplice. Według tradycji wiejskiej pola szlembarskie były pastwiskiem dla dworu harklowskiego. Mieszkańcy odrabiali pańszczyznę, a także uprawiali własne pola. Zajmowali się również przepalaniem drewna na węgiel drzewny. Pierwsza osada według tradycji wiejskiej powstała w środku wsi, koło istniejących tam studni. Zwała się Ślebodą (po góralsku wolność). Szlembark należy do parafii w Harklowej. W latach 80. XX wieku na zachodnim skraju wsi jej mieszkańcy własnymi siłami, a także przy wydatnej pomocy rodaków z USA wybudowali kościół pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny. W tej świątyni posługi duszpasterskie sprawuje ksiądz proboszcz z Harklowej.
Knurów to wieś gorczańska, położona w dolinie potoku o tej samej nazwie na południowych stokach Gorców. Miejscowe nazwy topograficzne i gruntowe, jak: Bukowina, Bukowinka, Cyrla, Cyrlica są pochodzenia rumuńskiego i świadczą o pobycie tam pasterzy wołoskich. Nazwa wsi pochodzi prawdopodobnie od hodowli knurów, które latem były wypasane w górach m.in. w tzw. Świńskiej Dolinie, pomiędzy Harklową i Knurowem. Historia wioski jest związana z przeszłością Harklowej, wsi parafialnej, która była własnością tej samej osoby, co Knurów. Pierwsze udokumentowane wiadomości dotyczące wsi pochodzą z XV i XVI wieku. Knurowianie odrabiali pańszczyznę w dworze w Harklowej. W roku 1777 były tu 42 domy i 237 mieszkańców. W roku 1880 we wsi mieszkało już 389 osób. ródłem utrzymania ludności było rolnictwo i pozyskiwanie drewna.
Harklowa jest wsią położoną na prawym brzegu Dunajca, u lesistych podnóży Bukowinki i Koszarów Harklowskich. Na południe od wsi znajduje się las o nazwie Harklowy Bór. Pierwszy raz Harklowa pojawia się w dokumentach w 1325 roku (lub 1335 r.) jako osada rycerska Harthlem. W tym czasie powstała tam parafia. Tamtejszy sołtys Mikołaj w latach 1407-1408 toczył z sołtysem Raby Niżnej Klemensem zawzięte spory o sołectwo w Olszówce, leżącej po drugiej stronie Gorców. Harklowa należała następnie
do starostwa czorsztyńskiego. Tamtejszy dwór odwiedzał Stanisław Staszic. W 1861 r. w Harklowej urodził się malarz Włodzimierz Przerwa-Tetmajer, przyrodni brat Kazimierza Przerwy-Tetmajera (pierwowzór Gospodarza w „Weselu” Wyspiańskiego). Drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny z przełomu XV i XVI wieku wzniesiono na miejscu wcześniejszego. Najcenniejszy element wyposażenia to umieszczony w ołtarzu głównym tryptyk tzw. szkoły spiskiej z XV/XVI wieku przedstawiający św. Rodzinę. W babińcu kościoła zachowały się fragmenty polichromii z 1500 r. oraz ciekawy obraz św. Marcina. xxxxxxxxxxxxxx 142 xxxx
Koło nr 25 Harklowa powstało z inicjatywy trzech działaczy podhalańskich, a byli to: Józef Gil, śp. Wincenty Guros i Leon Szlembarski. W dniu 4 kwietnia 1971 roku spora grupa Podhalan z trzech wsi (Harklowa, Szlambark i Knurów) postanowiła założyć koło. Wsie te wchodzą w skład parafii Harklowa, dlatego przyjęło ono nazwę - Koło nr 25 Harklowa. Wybrano pierwszy zarząd w składzie: prezes – Józef Gil, wiceprezesi: Wincenty Guros i Elżbieta Kowalczyk, sekretarz protokołowy – Stanisława Bryniarska, sekretarz finansowy – Leon Szlembarski, kasjer – Józef Bryniarski, opiekunowie kasy: Stanisław Kowalczyk i Leon Solana, marszałek – Tadeusz Tomecki. Głównym celem powstania koła było utrzymanie i rozwijanie tradycji oraz kultury podhalańskiej w USA, jak również niesienie pomocy finansowej rodakom w Polsce i w Stanach Zjednoczonych. Od początku istnienia koło wspierało różne inicjatywy. Udzielało pomocy materialnej kilku wioskom na Podhalu (Harklowa, Szlembark, Knurów, Ludźmierz, Maniowy), nie zapominając o pomocy dla instytucji na terenie USA. Przykładem może być pomoc finansowa przy budowie „amerykańskiej Częstochowy”, pomnika Mikołaja Kopernika w Chicago i kaplicy w Munster (Indiana). W latach 1978-1984 prezes koła Józef Gil pełnił funkcję prezesa Związku Podhalan w Północnej Ameryce. Za jego kadencji siedzibę związku przeniesiono z 51 Whipple na 4808 S. Archer. Koło wspierało finansowo to przedsięwzięcie, członkowie przepracowali też wiele godzin społecznie. Prawie w tym samym czasie w Szlembarku mieszkańcy przystąpili do budowy kościoła. Koło również wzięło udział w tym przedsięwzięciu. Do dziś, od czasu do czasu, wpływa jakaś suma na przebudowę lub inne prace. W Knurowie pomagaliśmy wybudować remizę strażacką, a w Harklowej – Dom Parafialny, nie licząc pomocy finansowej dla szkół w tych miejscowościach. Koło Harklowa nie szczędziło ofiarności na szpitale w Nowym Targu i w Zakopanem, na kształcenie kleryków, Dom Pielgrzyma w Rzymie; wsparło finansowo ośrodek dla ociemniałych dzieci w Białce Tatrzańskiej oraz udzieliło pomocy powodzianom w Polsce.
Wielu członków naszego koła już odeszło. Obecnie koło liczy 35 członków. W skład zarządu wchodzą:
Kpelan – o. Tomasz Bałys (obecnie na emeryturze w Polsce), prezes – Józef Gil, wiceprezesi: Antoni Wodka i Wiesława Kula, sekretarz protokołowy – Andrzej Solana, sekretarz finansowy – Tadeusz Tomecki, skarbnik – Halina Tomecki, dyrektor – Józef Kula.
Dnia 25 lutego 2007r w Domu Podhalan odbyło się zebranie sprawozdawczo-wyborcze Koła Nr 25 Harklowa
Skład Zarządu Koła:
Prezes Wiesława Kula
Wiceprezes Mirosław Zajączkowski
Wiceprezeska Elżbieta Szlembarska
Sekretarz Protokólowy Andrzej Solana
Sekretarz Finansowy Tadeusz Tomecki
Skarbnik Halina Tomecki
Chorąży Jakub Bartyczak
Komisja Rewizyjna; Szczepan Tomecki, Albin Zawada, Grzegorz Waksmundzki.
Koło nr 25 Harklowa powstało z inicjatywy trzech działaczy podhalańskich, a byli to: Józef Gil, śp. Wincenty Guros i Leon Szlembarski. W dniu 4 kwietnia 1971 roku spora grupa Podhalan z trzech wsi (Harklowa, Szlambark i Knurów) postanowiła założyć koło. Wsie te wchodzą w skład parafii Harklowa, dlatego przyjęło ono nazwę - Koło nr 25 Harklowa. Wybrano pierwszy zarząd w składzie: prezes – Józef Gil, wiceprezesi: Wincenty Guros i Elżbieta Kowalczyk, sekretarz protokołowy – Stanisława Bryniarska, sekretarz finansowy – Leon Szlembarski, kasjer – Józef Bryniarski, opiekunowie kasy: Stanisław Kowalczyk i Leon Solana, marszałek – Tadeusz Tomecki. Głównym celem powstania koła było utrzymanie i rozwijanie tradycji oraz kultury podhalańskiej w USA, jak również niesienie pomocy finansowej rodakom w Polsce i w Stanach Zjednoczonych. Od początku istnienia koło wspierało różne inicjatywy. Udzielało pomocy materialnej kilku wioskom na Podhalu (Harklowa, Szlembark, Knurów, Ludźmierz, Maniowy), nie zapominając o pomocy dla instytucji na terenie USA. Przykładem może być pomoc finansowa przy budowie „amerykańskiej Częstochowy”, pomnika Mikołaja Kopernika w Chicago i kaplicy w Munster (Indiana). W latach 1978-1984 prezes koła Józef Gil pełnił funkcję prezesa Związku Podhalan w Północnej Ameryce. Za jego kadencji siedzibę związku przeniesiono z 51 Whipple na 4808 S. Archer. Koło wspierało finansowo to przedsięwzięcie, członkowie przepracowali też wiele godzin społecznie. Prawie w tym samym czasie w Szlembarku mieszkańcy przystąpili do budowy kościoła. Koło również pomaga finansowo. Do dziś, od czasu do czasu, wpływa jakaś suma na przebudowę lub inne prace. W Knurowie pomagaliśmy wybudować remizę strażacką, a w Harklowej – Dom Parafialny, nie licząc pomocy finansowej dla szkół w tych miejscowościach. Koło Harklowa nie szczędziło ofiarności na szpitale w Nowym Targu i w Zakopanem, na kształcenie kleryków, Dom Pielgrzyma w Rzymie; wsparło finansowo ośrodek dla ociemniałych dzieci w Białce Tatrzańskiej oraz udzieliło pomocy powodzianom w Polsce. W październiku 1996 r. koło świętowało 25-lecie istnienia. Uroczystą msze św. odprawił śp. O. Tomasz Bałys w Munster Indiana u ojców Karmelitów Bosych, bankiet miał miejsce w Domu Podhalan w Chicago. Wielu naszych członków już odeszło na „niebiańskie polany“. Nowych działaczy przbyło w latach dziewiedziesiątych ubiegłego stulecia. Zarząd koła przez wiele lat dużo się nie zmieniał. Prezesem przez 33 lata był Józef Gil, wiceprezesem po Wincentym Gurosiu został Antoni Wódka aż do 2004 r. Wiceprezeską po Elżbiecie Kowalczyk była Halina Gil do roku 1992, później wiceprezeską została Wiesława Kula. Po wyborach 1998r. na stanowisko sekretarza protokołowego został wybrany Andrzej Solana, skarbnikiem zostaje Halina Tomecki, w skład komisji rewizyjnej wchodzi Albin Zawada i Szczepan Tomecki. We wrześniu 2004r. prezes Józef Gil i wiceprezes Antoni Wódka rezygnują ze swoich funkcji. Został wybrany nowy zarząd w składzie:
Prezes - Wiesława Kula
Wiceprezes - Mirek Zajączkowski
Wiceprezeska - Elżbieta Szlembarski
Sekretarz Finansowy - Tadeusz Tomecki
Sekretarz Protokołowy - Andrzej Solana
Skarbnik - Halina Tomecki
Dyrektor - Józef Kula
Komisja Rewizyjna - Albin Zawada, Szczepan Tomecki, Grzegorz Waksmundzki
Zarząd wniósł nowe pomysły i zapał do pracy. Zabawa z 15 października,2004r. była sukcesem. Pierwszy „opłatek” zorganizowany przez koło miał miejsce 22 stycznia,2005 roku. Było to miłe rodzinne spotkanie, zarząd i członkowie podziękowali byłemu prezesowi i wiceprezesowi za długoletnią prace wręczając im skromne upominki i kwiaty. Wtedy postanowiono organizować opłatek co roku. Letni piknik po raz pierwszy miał miejsce w lecie 2005r. i tak jest do dziś. W dniu 16 października 2006 roku świętowaliśmy 35-lecie działalności,został też poświęcony pierwszy sztandar koła podczas dziękczynnej mszy św. w kościele św. Kamila.Uroczysty bankiet odbył się w Dumu Podhalan. W wyborach 2-25-2007 Jakub Bartyczak został wybrany na stanowisko chorążego. Na zebraniu 2-12-2007 O. Bartłomiej Stanowski zostaje naszym kapelanem. Pierwszy odpust parafialny odbył się 7 września 2008r i jest wprowadzony na stałe do kalendarza imprez. Uroczystość 40-to lecia koła przypadła na dzień 16 lipca 2011 roku. W naszym świętowaniu wzięli udział znamienici goście z Polski : ks. mgr. kanonik Eugieniusz Dziubek proboszcz naszej parafii z Harklowej, ks. Robert Nęcek doktor teologii, rzecznik prasowy archidiecezji krakowskiej, jak i przedstawiciele z każdej wioski. Dziękczyną mszę św. odprawił nasz kapelan O. Bartłomiej Stanowski w kościele św. Kamila a dalsze świętowanie miało miejsce w Domu Podhalan. Obecnie koło liczy 40 członków i stale się rozwija.
Cały czas nasze rodzinne miejscowości są wspierane pieniężnie w miare naszych możliwości, jak również w latach 2002-2010 wpłacaliśmy pieniądze na rozbudowe siedziby ZPPA. Koło stara się brać aktywny udział w różnych uroczystościach.
Obecny skład zarządu:
Kapelan O. Bartłomiej Stanowski
Prezes Wiesława Kula
Wiceprezes Mirek Zajączkowski
Wiceprezeska Elżbieta Szlembarski
Sekretarz Finansowy Tadeusz Tomecki
Sekretarz Protokołowy Andrzej Solana
Skarbnik Halina Tomecki
Dyrektor Józef Kula
Chorąży Jakub Bartyczak, Jan Szlembarski
Komisja Rewizyjna Albin Zawada, Szczepan Tomecki, Grzegorz
Waksmundzki
Komitet Imrez Jan Kostrzewski, Małgorzata Szlembarski, Dorota
Kruszewski
